Monday, November 10, 2008

Οι τράπεζες,τα αυτοκίνητα,τα φάρμακα κλπ αδειοδοτούνται για να αποσύρονται που και που οι άδειες


Οι κυριακάτικες εφημερίδες της Αριστεράς αφιερώνουν πολλές αναλύσεις ,σχετικά προγράμματα ολικών ή μερικών εθνικοποιήσεων των τραπεζών.
Μάλιστα τα μέτρα αυτά παρουσιάζονται ως μέρος μιας ευρύτερης πολιτικής πλατφόρμας που έχει σκοπό να αναχαιτήσει επιπτώσεις στο βιωτικό επίπεδο των εργαζομένων.
Υπηστηρίζω ότι είναι ασύμβατη με την πιο σύγχρονη φιλελεύθερη λειτουργία του κράτους η απόσυρση του από το πεδίο ελέγχου των τραπεζών ,και η καθυστέρηση της κυβέρνησης έχει ουσιαστικά ένα παθητικό κρατικιστικό χαρακτήρα.
Με κάποιον κωμικοτραγικό τρόπο η δημόσια συζήτηση ορίζεται από συντεταγμένες μιας παρωχημένης πόλωσης.Εθνικοποίηση vs Απόσυρση.
Το κράτος αποτελεί ένα εγγυητή ανάπτυξης των πολύμορφων και αναπάντεχων μορφών δημιουργικής ανάπτυξης των επιχειρήσεων.Ακόμη και σε πιο προωθημένες διανοητικές κατασκευές ουτοπικών ή κομμουνιστικών κοινωνιών που ενσωματώνουν το σημερινό επίπεδο ανάπτυξης τεχνολογίας δεν μπορούμε παρά εννοήσουμε δομές ελέγχου και ρύθμισης μιας πολυμορφικής οικονομικής δραστηριότητας.
Οι τράπεζες αδειοδοτούνται και ελέγχονται αενάως από αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες.Και αυτό γίνεται γιατί διαχειρίζονται το μεγαλύτερο κοινωνικό αγαθό συνύπαρξης την εμπιστοσύνη ,την «πίστη» ,για την διαφύλαξη του ατομικού και κοινωνικού πλούτου όπως αυτός εμφανίζεται στην τροπικότητα του χρήματος.
Το ότι η διαχείριση της «πιστης» γίνεται τεχνικά όπως όλα τα προιόντα ,με κερδοφορία,διαφοροποίηση,ανταγωνισμό καινοτομία κλπ,αυτό δεν σημαίνει ότι έχουμε απωλέσει ,ως πολίτες, τον απόλυτο έλεγχο για την εκχώρηση της «εμπιστοσύνης» μας προς τον κάθε επιχειρηματία.Ο έλεγχος των τραπεζών είναι συνώνυμος με την ίδια την ένοια της οικονομίας και των συναλλαγών.
Με την έννοια αυτή αν η κυβέρνηση διαπιστώνει ότι τράπεζες δεν διαχειρίζονται καλά την εμπιστοσύνη,τότε όπως αποσείρει άδειες κυκλόφορίας φαρμάκων,άδειες κυκλοφορίας αυτοκινήτων,άδειες κυκλοφορίας,οπλοφορίας κλπ,πρέπει εδώ και τώρα να λάβει αυτά τα μέτρα που έχει στο νομικό της οπλοστάσιο.Και άν η τραπεζική καινοτομία,έχει υπερβεί το νομικό επίπεδο μας,να νομοθετήσει εδω και τώρα,και να πράξει αναλόγως.Η παρέλκυση και η αβελκυρία είναι κραχτή πολιτική ευθύνη δια της παραλέιψεως.
Απο την άλλη η έννοια της εθνικοποίησης,παραπέμπει αμέσως στην μετατόπιση του κράτους από τον εγγυητή της κοινωνικής συνάρθρωσης σε πάροχο μιας υπηρεσίας την οποία θα ασκήσει καλά λόγω της «σοφίας» ή «πολιτικής απόφασης».
Η έλλειψη θεσμικής επινοητικότητας,ο εγκλωβισμός στα κλισέ, προκαλεί μια σπασμωδική αντίδραση όλων των πολιτικών,προς τα πίσω.
Η συντηρητική κυβέρνηση επιστρατεύει τον τακτικισμό της χρονικής επιμύκηνσης και η αριστερά να ανασύρει όχι το κράτος per se, αλλά την δεδομένη «σοφία» του την εξ’αποκαλύψεως «ικανότητα» του να επεμβαίνει ορθά στην οικονομία.
Οσο συνεχίζεται αυτή η πόλωση,δεν προμηνύεται τίποτα καλό.

12 comments:

Anonymous said...

Ο ΕΠΙΛΟΓΟΣ ΕΝΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΥ.
(ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ R.WOLLF)


Πρόσφατα και με αφορμή ενός δημοσιεύματος στο παρόν blog για τις απόψεις του R.Wollf σχετικά με την παγκόσμια οικονομική κρίση όπως τις ανέπτυξε σε φοιτητές του, έγινε ένας διάλογος με τον υπογράφοντα και τον LLS. Ο διάλογος ήταν έντονος. Την ένταση, γιά να είμαι ειλικρινής, την "πυροδότησα" εγώ και ακολούθησε κι εκείνος.

Δεν ανακινώ το ζήτημα. Έκλεισε με ορισμένες γενναίες παραδοχές εκ μέρους του LLS κι εγώ τυχαίνει να ανήκω στο τμήμα εκείνο της Αριστεράς - μειοψηφικό φοβούμαι - που υποκλίνεται μπροστά στην γενναιότητα όταν αυτή - σπανίως δυστυχώς - κάνει την εμφάνισή της στον πολιτικό διάλογο και αντίλογο.

Κρίνω όμως χρήσιμο (και πιστεύω πως θα συμφωνήσει κι ο LLS), να παραθέσω ένα απόσπασμα άρθρου του R.Wollf, απόλυτα διαφωτιστικό των γενικότερων πολιτικοιδεολογικών του απόψεων.




Η καπιταλιστική κρίση και η σκιά του Μαρξ.


"... Όμως η κρίση αυτή, όπως πολλές άλλες, κάνουν το φάντασμα του Μαρξ, τη σκιά του καπιταλισμού, να σηκωθεί για μια ακόμη φορά. Τα δύο βασικά μηνύματα του φαντάσματος αυτού είναι σαφέστατα: 1) η σημερινή παγκόσμια οικονομική κρίση απορρέει από τα κεντρικά συστατικά στοιχεία του καπιταλιστικού συστήματος και 2) η πραγματική επίλυση της τρέχουσας κρίσης απαιτεί την αλλαγή αυτών των συστατικών στοιχείων ώστε να μπορέσει η κοινωνία να κινηθεί πέραν του καπιταλισμού.

Για παράδειγμα, αν οι εργαζόμενοι κάθε επιχείρησης σχημάτιζαν τα συλλογικά συμβούλια των διευθυντών της επιχείρησής τους, θα ξεπερνιόνταν οι παλιές καπιταλιστικές συγκρούσεις μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων. Αν οι κρατικές υπηρεσίες συντόνιζαν τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων για θέματα παραγωγής των επιχειρήσεων, όσος ανταγωνισμός έμενε θα μπορούσε να περιοριστεί να εστιάζεται πάνω σ' επιβραβεύσεις για βελτιωμένη αποδοτικότητα. Η κυβέρνηση δεν θα χρειαζόταν απλώς να χρηματοδοτεί τους μεγάλους οικονομικούς οργανισμούς, αλλά επίσης να τους ζητεί να μετασχηματιστούν σ' επιχειρήσεις με ισότιμους μεταξύ τους εργοδότες κι εργαζόμενους, επιχειρήσεις στις οποίες ο συντονισμός θα ήταν το περισσότερο σημαντικό ζήτημα κι ο ανταγωνισμός το λιγότερο σημαντικό ζήτημα για τις σχέσεις μεταξύ επιχειρήσεων. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ πήρε τον έλεγχο σ' εταιρίες, όπως η Fannie Mae, Freddie Mac και AIG, αλλά δεν άλλαξε ούτε το οργανωτικό σχήμα τους, ούτε τον καταστροφικό ανταγωνισμό μεταξύ τους. Αυτό ήταν μια τραγικά χαμένη ευκαιρία. Αν κι όταν ο πολιτικός άνεμος της αλλαγής θα αρχίσει να φυσά δυνατά και μακριά, τότε θα μπορούν να δοκιμαστούν οι λύσεις, που θα ανταποκρίνονται στην τρέχουσα κρίση και θα κινούνται πέραν του καπιταλισμού".


Μετάφραση: Μωυσής Α.Μπουντουρίδης.
Δημοσιεύθηκε στην "Εποχή"
(9/11/2008).

Anonymous said...

O δαίμων του πληκτρολογίου έδειξε (πάλι) το μοχθηρό του πρόσωπο:
R.Wolff, βεβαίως, βεβαίως!...

Left Liberal Synthesis said...

ΔΔ
Σε ευχαριστώ γιατί είχα υπόψιν μου να βρω το ίδιο απόσπασμα το οποίο είδα στην Εποχή με μεγάλη χαρά.
Επίσης με πολύ χαρά είδα τον R.Wolff να φιγουράρει ,ως βιβλιογραφική παραπομπή στον τόμο Socialism after Hayek για τον οποίο ίσως επανέλθω.(ξέρεις είμαστε λίγο πιο ποδοσφαιρόφιλοι από ότι φαίνεται)
Επιστρατευω τώρα όση καθαρότητα γραφής μπορώ να έχω γιατί,θα με συλλαβει κανένα δρακομυαλό και αλοίμονο μου.
Ο Wollf υποδεικνύει την αλλαγή εταιρικής δομής και ιδιοκτησίας ,στον ενεστώτα χρόνο,εδώ και τώρα ,σε αντιδιαστολή με τις ρυθμίσεις των poulson etc.
Μάλιστα αυτό είναι μια χαμένη ευκαιρία!!
Σήμερα το 2008!!
Αγαπητέ μου σύντροφε ΔΔ,αυτό είναι θαυμάσιο!!!Ας μη το πούμε LL,ας το πούμε όπως θέλεις.
Αυτό είναι θαυμάσιο γιατί αναφέρεται σε όλική ανάληψη των εργαζομένων της ευθύνης εταιρείών ,παραμένοντας διακριτές ,ανταγωνιστικές εταιρείες.
Δεν προκύπτει απο πουθενα
α.-κρατικός προγραμματισμός
β.-εξαφάνιση αγοράς.
Δεν θα ήθελα να προχωρήσω σε μια σειρά άλλες σκέψεις που ίσως δώσουν ευκαρία στην δεικτική γραφίδα σου ,για παραδρομές,αλλά δεν μπορώ .Είδες την θέση των κομμάωτν της Αριστεράς για την Ολυμπιακή (κράτος κρατος κρατος κρατος)
να σαι καλά ΔΔ!!!!!!

OnWine said...

Χαίρομαι που συμφωνήσατε...

Τελικά, θα μας πείτε με λίγα λόγια ποιό είναι το ...φύλο των αγγέλλων?

Αν όλη αυτή η βαθυστόχαστη ανάλυση καταλήγει στην πρόταση της ανάληψης της διοίκησης των επιχειρήσεων από τους εργαζόμενους, να ρωτήσω ταπεινά... τί χρειάζεται η ανάλυση? Ιστορικά βιβλία διαβάζουμε όλοι... γυριστε μερικές δεκαετίες πίσω, και θα τα βρείτε όλα έτοιμα... την "τεράστια επιτυχία" της πρότασής σας, κλπ. κλπ.... γιατι ανακαλύπτετε τον ...τροχό πάλι?

Προσωπικά θα σας κλείσω την πόρτα, λέγοντάς σας το γνωστό "μας τα είπαν άλλοι" και ας μήν έχουμε ...πρωτοχρονιά, όπως εσείς νομίζετε... όλη αυτή η συζήτηση είναι ένα καταπληκτικό παράδειγμα της ...διύλισης του κόνωπα, γιατι την "κάμηλο" την έχετε καταβροχθίσει...

Anonymous said...

Αγαπητέ sxoliastis,


Μου φαίνεται, στην συγκεκριμένη περίπτωση βγάζεις λίγο επιπόλαια συμπεράσματα. Δεν συμφωνήσαμε. Ή, αν θέλεις, δεν συμφωνήσαμε σε αυτό που εσύ υπονοείς. Και όσον αφορά σε μένα, δεν κατέθεσα καμία πρόταση, ούτε παλιά, ούτε καινούργια! Παρέθεσα απλώς ένα απόσπασμα του RW, που - με τα δικά του λόγια - αποδεικνύει, ότι αν θέλει κάποιος να τον εντάξει σε κάποιο ρεύμα, μόνο στο ρεύμα της Μαρξιστικής Αριστεράς μπορεί να τον τοποθετήσει. Μόνο αυτό. Δεν είναι πολύ. Αλλά, αν σκεφτείς τον διάλογο που προηγήθηκε επ' αυτού, δεν είναι και λίγο! Kι αυτό, όπως έγραψα και στο αρχικό σχόλιο, όχι γιά τον LLS. Γιά όποιον αναγνώστη είχε πιθανόν μπερδευτεί, ή είχε μείνει με τις αμφιβολίες του αδιάλυτες.


Χαιρετώ.

Left Liberal Synthesis said...

DD
Θα σε παρακαλούσα να ξαναδείς το απόσπασμα
Χαμένη ευκαιρία το 2008 !!! η μη ανάληψη διοικησης και ιδιοκτησίας
Δεν βλέπω κεντρικό σχεδιασμό,δεν βλέπω κατάργηση αγοράς.Αυτο γράφει αυτό είπα και στην αρχική ανάρτηση.
σχολιαστή
Οι τυπικές ενδοαριστερές αντιμαχίες έχουν πάντα και ένα χαρακτήρα διύλισης.Ε δεν χαλασε και ο κόσμος με λίγη δόση ρητορίας παραπάνω...

Anonymous said...

Αγαπητέ LLS,


Καταλαβαίνω τον ενθουσιασμό σου να συνεισφέρεις στην θεωρητική θεμελίωση των απόψεων που υιοθετείς. Κατα την άποψή μου, είναι ένας αδιέξοδος δρόμος γιά όποιον αισθάνεται ειλικρινώς και πάνω απ' όλα αριστερός. Όμως δεν μπορώ - και δεν θέλω - να σου επιβάλλω την ιδέα της ματαιότητας. Νουν και ηλικίαν έχεις, οπότε, εσύ ξέρεις...

Μην αφήνεις όμως τον ενθουσιασμό να σε παρασύρει σε λάθος αναγνώσεις κειμένων.

Κατ' αρχήν, ο κεντρικός σχεδιασμός, έτσι όπως εφαρμόστηκε στα Πρωτοσοσιαλιστικά κράτη, έχει τελειώσει γιά την Αριστερά. Κατά την άποψή μου, θα τελειώσει σύντομα ακόμα και γιά μερίδες της Αριστεράς που εμφορούνται από αντιλήψεις παρόμοιες με αυτές του ΚΚΕ. Περίμενες από τον RW να τον υποστηρίξει;

Όμως, πρόσεξε ένα σημείο από το απόσπασμα που παρέθεσα: "Αν οι κρατικές υπηρεσίες ΣΥΝΤΟΝΙΖΑΝ τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων γιά ΘΕΜΑΤΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ, όσος ανταγωνισμός ΕΜΕΝΕ θα μπορούσε να περιοριστεί να εστιάζεται πάνω σ' επιβραβεύσεις γιά βελτιωμένη αποδοτικότητα".

Δεν είναι φανερό ότι αυτή η "αγορά" έχει ουσιώδεις διαφορές από την καπιταλιστική όπως την ξέρουμε; Και δεν είναι φανερό, ότι ο RW, προοπτικά, θέλει τον μαρασμό έως θανάτου της καπιταλιστικής αγοράς; Νομίζω πως ναι.

Τώρα γιά την "τραγικά χαμένη ευκαιρία". Αγαπητέ LLS, στα σοβαρά πιστεύεις ότι ο RW έχει την αφέλεια να πιστεύει ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ θα μπορούσε ποτέ, έτσι όπως έχουν σήμερα τα πράγματα, να επιβάλλει σε αντάλλαγμα της κρατικής στήριξης ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ; Εξ άλλου, στην τελευταία πρότασή του ξεκαθαρίζει τις προϋποθέσεις. Θα μου πεις, γιατί το γράφει;

Μα γιατί θέλει να δείξει μιά άλλη προοπτική! Γιατί θέλει να ξεμπροστιάσει την σημερινή κατάσταση! Γιατί, σε τελική ανάλυση, είναι ένας διανοούμενος που κάνει και πολιτική! Και ο πολιτικός λόγος συχνά συμπεριλαμβάνει "πράγματα που γίνονται αλλά δεν λέγονται και πράγματα που λέγονται αλλά δεν γίνονται"! Ακόμα και ο πολιτικός λόγος ενός Μαρξιστή, με την προϋπόθεση πως, εκτός από Μαρξιστής, είναι και ευφυής! Αμφιβάλλεις ότι ο RW διαθέτει και τις δύο ιδιότητες;


Χαιρετώ.

Left Liberal Synthesis said...

ΔΔ
Να που επιτέλους συμφωνούμε.
Και συμφωνούμε στα θελελιώδη
α.-Κεντρικός προγραμματισμός σε στυλ ΕΣΣΔ τέλος
β.-Παραμένει ένας ανταγωνισμός που επιβραβεύει παραγωγικότητα.
γ.-Υπάρχει ο ενιαίος χώρος συναλλάγών που επιτρέπει απόρριψη προιόντων από τον καταναλώτή.Τον ονομάζεις "αγορά" σε αντιδιαστολή προς την αγορά.Επιτρέψε μου να τον πω αγορά.
Προσπερνάω την ψυχανάλυση του Wolff,δεν με αφορά αν και θα μπορόυσε να ήταν σημειο αντιμαχίας.
Στα τρία αυτά σημεία συμφωνούμε απόλυτα νομίζω.
Εχω τρεις σκέψεις που κτίζονται πάνω σ'αυτήν την συμφωνία,και αναπτύσουν το LL εγχείρημα.
Δεν τολμω να τις αναπτύσω,περιμένω να δω ότι είμαστε σίγουροι στα απλά.
Αναμένω λοιπόν
Συμφωνούμε στα απλα τρία??

Anonymous said...

Aγαπητέ LLS,


Η απάντησή σου και οι ερωτήσεις που αυτή εμπεριέχει αποκαλύπτουν μερικές από τις πλάνες στις οποίες σε έχουν οδηγήσει κάποιες απλοποιημένες ταυτίσεις. Δηλαδή:

Ταυτίζεις τον σοσιαλισμό με τον συγκεκριμένο τύπο σοσιαλισμού που αναπτύχθηκε στην Ε.Σ.Σ.Δ. και στις "άλλες σοσιαλιστικές δυνάμεις". (Άσε που μου περνάει η υποψία ότι είχες βγάλει το συμπέρασμα πως κι εγώ σ' αυτόν τον τύπο αναφερόμουν...). Συμπάθα με, αλλά αυτή η επιχειρηματολογία παραβιάζει ανοικτές θύρες! (Το ΚΚΕ; "Ανοικτές θύρες" έγραψα αγαπητέ LLS!). Είπαμε, αυτό μας τελείωσε!

Γιά το δεύτερο ερώτημά σου: Η απλοποιημένη απάντηση έρχεται από τον συνθηματολογικό ορισμό του σοσιαλισμού: "Στον καθένα ανάλογα με την εργασία του".

Γιά την περίφημη αγορά, που στην ποδιά της σφάζονται "νιές και παλικάρια"! Επικεντρώνεις το ενδιαφέρον σου στο "δικαίωμα απόρριψης". Λάθος. Ποιός σου είπε ότι στην αγορά των χωρών που ακολουθούσαν τον σοσιαλιστικό δρόμο - όπως τον ακολουθούσαν, δηλαδή κουτσά-στραβά - δεν υπήρχε αυτό το δικαίωμα σε πολλά προϊόντα; Υπήρχε! Και λοιπόν; Κι ακόμα, ποιός σου είπε ότι όλες οι επιλογές που κάνουν οι καταναλωτές σε καθεστώς "ελεύθερης" οικονομίας, είναι όντως ελεύθερες; Αν ξεφυλλίσεις ένα καλό εγχειρίδιο Consumer Behavior, θα δεις πράματα και θάματα!

Αγαπητέ LLS, δύο είναι τα θεμέλια του σοσιαλισμού: Η συλλογική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής με συνεπακόλουθο αποτέλεσμα την συλλογική διαχείριση γενικά της ζωής και ο βαθμιαίος μαρασμός της έννοιας του κέρδους - προσοχή: του κέρδους, όχι της επιθυμίας γιά ευημερία - ως κινητήριου μοχλού για την κίνηση της κοινωνίας. Τώρα, το πώς αυτό το δεύτερο θα συνδυαστεί με την μετάλλαξη της καπιταλιστικής αγοράς είναι αντικείμενο διερεύνησης και διαλόγου εδώ και πολλά χρόνια. Κυρίαρχο μοντέλο ακόμα δεν έχει προκύψει. Ο σοσιαλισμός είναι μιά άλλη και καλύτερη κοινωνία. Όχι όμως και εύκολη υπόθεση!...

Τέλος, καμία ψυχανάλυση δεν έκανα στο RW. Έδωσα την εξήγηση που πιστεύω σ' αυτό που σε εντυπωσίασε από το άρθρο του. Και μην κάνεις το λάθος να εκλάβεις τον RW ως τον Negri.


Χαιρετώ.

Left Liberal Synthesis said...

DD
Προσπαθω να οικοδομήσω μια βάση αρχικής συμφωνίας,για να δούμε τι γίνεται,και ξαναγυρίζουμε στους αφορισμούς.
Πάιρνω με ακρίβεια τις εκφράσεις σου,και μου την στρίβεις.
Δεν μου αρέσουν οι άγονοι διάλογοι.
Κι'όμως μου δίνεις άλλη μια παραγωγική βάση συμφωνίας
Λες,
Τώρα, το πώς αυτό το δεύτερο θα συνδυαστεί με την μετάλλαξη της καπιταλιστικής αγοράς είναι αντικείμενο διερεύνησης και διαλόγου εδώ και πολλά χρόνια.
Αυτήν την μετάλλαξη ψάχνουμε ρε φίλε.Ακριβώς.
Ενω η mainstream αριστερά,δεν την ψάχνει.Εχει υπόρρητα αλλά και ρητα εναποθέσει όλα τα προβλήματα στο Κρατος.
Τελος για τον wolff,μεταξύ μας εγώ του τσιτάρω μια ολόκληρη παράγραφο,(ας πούμε ιδιοτελώς,για να συμφωνήσουμε....)και εσύ όχι μονο τον τσιτάρεις αλλά κάνεις και τουλάχιστον 3 υποθέσεις για το γιατί λέει αυτά που λέει, αλλά υπονοεί αλλα.
Γι'αυτό μαρέσει το μεταμοντέρνο,γιατι κατα βάθος όλοι κρυβουμε ένα Derrida μεσα μας.

Anonymous said...

Αγαπητέ LLS,


Τίποτα δεν σου έστριψα! Απορώ. Πού θεμελιώνεται κάτι τέτοιο στον λόγο μου; Απάντησα - με τους περιορισμούς ενός ηλεκτρονικού διαλόγου φυσικά - σε όλα τα ερωτήματά σου, ένα προς ένα! Και τι εννοείς "τσιτάρω" τον RW; Την παράθεση του αποσπάσματος του άρθρου του; Κοτζάμ απόσπασμα ήταν, όχι μία φράση ή ένας αφορισμός! Δηλαδή, θα καταργήσουμε τα παραθέματα; Τις πηγές;

Έπειτα, αν κι εσύ ψάχνεις την μετάλλαξη της καπιταλιστικής αγοράς (όπως πολλοί μέσα στην mainstream αριστερά, κάνεις λάθος εδώ - σε ποιά εφημερίδα βρήκα το άρθρο του RW;) σε ένα σύστημα ικανοποίησης των ανθρωπίνων αναγκών, τότε πρέπει να αφαιρέσεις το "liberal" από το blog σου. Το "left" αρκεί. Στο έχω ξαναγράψει: Η Αριστερά είναι καταστατικά φιλελεύθερη. Και τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται, τουλάχιστον στους τίτλους. Ιδίως στους καιρούς μας, που η αγάπη προς την ελευθερία μονοπωλείται από τους εχθρούς της.

Κι αν όμως δεν βγάλεις εσύ το "liberal", κινδυνεύεις να στο αφαιρέσουν οι ..."liberals"! Προσπέρασες συναινετικά το ζήτημα της συλλογικής ιδιοκτησίας! Αυτό σημαίνει αντίο κεφάλαιο, αντίο μισθός! Αν το πάρει είδηση ο John 25aris,ούτε ψύλλος στον κόρφο σου!

Τέλος, από πού κι ως πού διέκρινες στοιχεία του μεταμοντέρνου λόγου στο σχόλιό μου; Έδωσα μία ερμηνεία στην διάλεξη του RW. Και μόνο αυτό το γεγονός είναι αιτία επικήρυξής μου από όσους τον ασπάζονται!

Χαιρετώ.




Υ.Γ. Δεν έγραψα τίποτα περί κράτους και της συναφούς κριτική σου προς την Αριστερά γι' αυτό το ζήτημα. Ήδη μακρηγόρησα και το θέμα είναι ζόρικο. Θα έχουμε την ευκαιρία σε κάποιο άλλο post.

Left Liberal Synthesis said...

dd
"Η Αριστερά είναι καταστατικά φιλελεύθερη".
Μόνο που η φραση θέλει άλλο σημείο στιξεως.
Τελείες,ισως θαυμαστικά ισως ερωτηματικά.Σου αφήνω την επιλογή